Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Τι είναι η φώτιση...

Ο νεαρός μοναχός είχε ψάξει παντού για τη φώτιση,αλλά δεν μπορούσε να βρει απαντήσεις,μέχρι που μια μέρα είδε ένα γέροντα να κατεβαίνει αργά το μονοπάτι ενός βουνού,κουβαλώντας ένα βαρύ σακί.Αμέσως διαισθάνθηκε ότι εκείνος ο γέροντας ήξερε το μυστικό που έψαχνε εδώ και τόσα χρόνια.
Γέροντα ,σε παρακαλώ ,πες μου αυτό που γνωρίζεις,τι είναι η φώτιση.Ο γέρος του χαμογέλασε για μια στιγμή,έριξε το βαρύ φορτίο από τους ώμους του και στάθηκε ορθός.
Ναι,κατάλαβα ! φώναξε ο νεαρός μοναχός.Έχεις την αιώνιά μου ευγνωμοσύνη,αλλά σε παρακαλώ, έχω μια ερώτηση ακόμα.Τι υπάρχει μετά από τη φώτιση .
Χαμογελώντας και πάλι,ο γέροντας ξανασήκωσε το σακί ,το έβαλε στους ώμους του,το σταθεροποίησε και συνέχισε το δρόμο του .

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Δύο καλόγεροι...

Δύο καλόγεροι,ένας γέρος και ένας πολύ νέος,περπατούσαν μια βροχερή μέρα σε ένα λασπωμενο μονοπάτι μέσα στο δάσος,γυρίζοντας στο μοναστήρι τους στην Ιαπωνία.Εκεί συνάντησαν μια πανέμορφη γυναίκα που στεκόταν αμήχανη μπροστά σε ένα ορμητικό ποταμάκι από λάσπη.
Βλέποντάς την έτσι προβληματισμένη ο γερο-μοναχός, την πήρε στα δυνατά του μπράτσα και την κουβάλησε μέχρι την απέναντι όχθη.Του χαμογελούσε με τα χέρια της περασμένα στον λαιμό του,μέχρι τη στιγμή που την άφησε στο έδαφος στην άλλη πλευρά του ποταμού.Τον ευχαρίστησε,υποκλίθηκε και οι δύο μοναχοί συνέχισαν το δρόμο τους σιωπηλοί.
Ενώ πλησίαζαν τις πύλες του μοναστηριού,ο νεαρός μοναχός δεν μπόρεσε να κρατηθεί άλλο.''Πως μπόρεσες να κρατήσεις μια όμορφη γυναίκα στην αγκαλιά σου,τέτοια συμπεριφορά δεν αρμόζει σε ιερέα''.
Ο γέρο-μοναχός κοίταξε τον σύντροφό του και του απάντησε ''Εγώ την άφησα εκεί πίσω,εσύ την κουβαλάς ακόμη ''

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Φυστικοβούτυρο...

Σ'ένα εργοστάσιο,κάπου στην Δύση,μόλις ακουγόταν η σφυρίχτρα του φαγητου,όλοι οι εργάτες άφηναν τη δουλειά τους και καθόντουσαν μαζί για να φάνε.Και κάθε φορά ο Σαμ άνοιγε το δοχείο με το φαγητό του κι άρχιζε να παραπονιέται ''Στο διάολο ! ''φώναζε,''πάλι φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα.Τα σιχαίνομαι και τα δύο ''
Ο Σαμ γκρίνιαζε έτσι για τα σάντουιτς με φυστικοβουτυρο και μαρμελάδα κάθε μέρα.Πέρασαν βδομάδες,και οι υπόλοιποι εργάτες άρχισαν πια να εκνευρίζονται με την συμπεριφορά του.Τελικά κάποιος του είπε ''Για στάσου ρε Σαμ,αν σιχαίνεσαι τόσο πολύ το φυστικοβούτυρο και την μαρμελάδα,τότε γιατί δεν λες στην γριά σου να σου φτιάξει κατι άλλο''
Στην γριά μου ,τι εννοείς,απάντησε ο Σαμ.''Δεν είμαι παντρεμένος,εγώ ο ίδιος φτιάχνω τα σάντουιτς''

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Καλή τύχη ή κακοτυχία

Ένας γέρος και ο γιος του,δούλευαν σε ένα μικρό κτήμα.Είχαν μόνο ένα άλογο να τους σέρνει το αλέτρι.Μια μέρα το άλογο έφυγε και χάθηκε. ''Τρομερό'' είπαν οι γείτονες ''.Μεγάλη κακοτυχία''.Ποιός ξέρει αν είναι κακοτυχία,ή καλή τύχη απάντησε ο αγρότης.
Μια βδομάδα αργότερα το άλογο επέστρεψε από τα βουνά φέρνοντας μαζί του στο στάβλο πέντε άγριες φοράδες.''Τι καλή τύχη '' είπαν οι γείτονες.Καλή τύχη,κακή τύχη, ποιός ξέρει,απάντησε ο γέρος.Την επομένη μέρα, ο γιος , προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα,έπεσε και έσπασε το πόδι του.''Τρομερό.Πολύ μεγάλη κακοτυχία''είπαν όλοι.''Κακοτυχία ή καλή τύχη''αναρωτήθηκε ο γέρος.
Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα για να πάρει τους νεαρούς άνδρες στον πόλεμο.Ο γιος του αγρότη δεν τους ήταν χρήσιμος,χτυπημένος όπως ήταν,και τον άφησαν.''Καλό ή κακό''...

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Μαχάτμα Γκάντι...

Μια μητέρα έφερε τον νεαρό γιο της στον Μαχάτμα Γκάντι.Τον παρακάλεσε,''Σε παρακαλώ Μαχάτμα,πες στον γυιό μου να πάψει να τρώει ζάχαρη''                  
Ο Γκάντι έμεινε σιωπηλός.Μετά είπε,''Ξαναφέρε τον γυιό σου σε δύο εβδομάδες'' Παραξενεμένη η γυναίκα τον ευχαρίστησε,και είπε ότι θα έκανε ότι της είχε ζητήσει.
Δύο εβδομάδες αργότερα,επέστρεψε με τον γυιό της.Ο Γκάντι κοίταξε τον νεαρό στα μάτια και του είπε ''Σταμάτα να τρως ζάχαρη''Γεμάτη ευγνωμοσύνη αλλά και περιέργεια,η μητέρα τον ρώτησε,''Γιατί μου είπες να τον ξαναφέρω σε δύο εβδομάδες,θα μπορούσες να του είχες πει και τότε το ίδιο πράγμα''
Ο Γκάντι της απάντησε''Πριν δύο εβδομάδες,έτρωγα κι εγώ ζάχαρη''.

Ηταν κάποτε ένας βασιλιάς...

Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που όλοι αγαπούσαν και είχε το κάστρο του πάνω σ' ένα λόφο απ'όπου επιτηρούσε το βασίλειό του.Ήταν τόσο δημοφιλής που οι άνθρωποι του έστελναν καθημερινά δώρα    και γλεντούσαν με μεγάλη γιορτή την ημέρα των γενεθλίων του.Όλοι τον σεβόντουσαν για την περίφημη σοφία του και για τις σωστές του κρίσεις.
Μια μέρα το κακό χτύπησε την πόλη. Το νερό μολύνθηκε και όλοι,άνδρες ,γυναίκες και παιδιά, τρελάθηκαν. Μόνο ο βασιλιάς γλύτωσε γιατί είχε μια ιδιωτική πηγή.Μετά την τραγωδία, οι τρελοί πολίτες άρχισαν να συζητούν για την παράξενη συμπεριφορά του βασιλιά τους,για τις τιποτένιες κρίσεις του και την ψεύτικη σοφία του.Πολλοί έφτασαν να πουν ακόμη ότι ο βασιλιάς τους τρελάθηκε.Σύντομα η δημοτικότητά του έσβησε.Οι άνθρωποι δεν του έφερναν πια δώρα,ούτε γιόρταζαν τα γενέθλιά του.
Μόνος ο βασιλιάς εκεί πάνω στον λόφο,δεν είχε πια καμμία συντροφιά.Μια μέρα αποφάσισε να κατέβει κάτω στην πόλη.Ήταν καλοκαίρι και έκανε ζέστη,κι έτσι ήπιε νερό από την βρύση του χωριού.Εκείνη την νύχτα έγινε μια μεγάλη γιορτή.Όλοι πανηγύριζαν γιατί ο αγαπημένος τους βασιλιάς είχε επιτέλους '' έρθει ξανά στα συγκαλά του ''.